مقایسه اثر ایمونوگلوبولین وریدی با دُز بالا با ایمونوگلوبولین وریدی با دُز پایین در بیماران مبتلا به سندرم گیلن باره حاد

نویسندگان

پروانه کریم زاده

parvaneh karim-zadeh university of welfare and rehabilitation sciences, tehran, iran.دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران. محمد غفرانی

mohammad ghofrani

چکیده

هدف: سندرم گیلن باره حاد شایعترین علت پریفرال نوروپاتی یا واسطه ایمنی در اطفال است و با از بین رفتن پولیومیلیت در بیشتر کشورها، هم اکنون شایع ترین علت فلج شل حاد در کودکان است. بنابراین دست یابی به طریقه درمانی معتبر و مناسب از اهمیت بسزایی برخوردار است. در زمینه درمان های اختصاصی تاکنون تحقیقات گسترده ای روی کورتیکوستروئید، ivig و پلاسمافورزیس انجام شده است. درمان با ivig برای کودکان بی خطر و در گیلن باره حاد (gbs) ایمن تر و نسبت به روش های درمانی دیگر کمتر تروماتیک است. روش درمانی به دو شکل قابل اجرا است: 1- ivig 1gr./kg/day به مدت 2 روز که اصطلاحاً high dose گفته می شود؛ 2- ivig 400mg./kg/day به مدت 5 روز که اصطلاحاً نوع low dose گفته می شود. در مطالعات خارجی نشان داده است که در کودکانی که high dose ivig دریافت کرده بودند طول مدت بیماری کوتا ه تر است. ازآنجاکه در ایران تا به حال بررسی مقایسه ای بین این دو روش صـورت نگرفتــه است، دو روش درمـانی را مـقایسه می کنیم و درصـورتی که ivig با دز بالا اثرات مطلوب تر و پاسخ درمانی بهتری داشته باشد، به عنوان درمان انتخابی معرفی می نماییم. روش بررسی: بیمارانی که با شکایت ضعف اندام ها به صورت حاد به مرکز آموزشی درمانی مفید مراجعه نمودند و با توجه به معاینات بالینی، آزمایشات خون، مایع نخاع و انـجام emg-ncv بیماری آنها گیلن باره حاد یـا acute demyelinating peripheral neuropathy تشخیص داده شد، وارد مطالعه گردیدند و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. 25 بیمار گروه مطالعه توسط (روش high dose) و 25 بیمار گروه شاهد توسط (روش low dose) بررسی شدند و سپس نتایج با هم مقایسه گردید. یافته ها: در این بررسی به این نتیجه مهم دست یافتیم که با به کارگیری روش درمانی ایمونوگلوبولین وریدی با دز بالا تعداد روزهای بستری بیماران کاهش می یابد و بیمار در مدت زمان کمتری بهبودی یابد. همچنین در این روش درمانی نسبت به روش درمانی ایمونوگلوبولین وریدی با دز پایین، بیمار علائم بهبودی را سریع تر نشان می دهد؛ بنابراین بیماران با عوارض دارویی کمتری روبه رو خواهند شد. نتیجه گیری: مدت زمان ضعف اندام تحتانی و فوقانی و مدت زمان بازگشت واکنش های اندام تحتانی و فوقانی با استفاده از این روش کاهش یافت و هیچ گونه ارتباطی بین عوارض مصرف داروی بیشتر با روش درمانی ایمونوگلوبولین وریدی با دز بالا مشاهده نشد.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

مقایسه تأثیر وضعیت طاق باز و دمر بر وضعیت تنفسی نوزادان نارس مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد تحت درمان با پروتکل Insure

کچ ی هد پ ی ش مز ی هن ه و فد : ساسا د مردنس رد نامرد ي سفنت سرتس ي ظنت نادازون داح ي سکا لدابت م ي و نژ د ي سکا ي د هدوب نبرک تسا طسوت هک کبس اـه ي ناـمرد ي فلتخم ي هلمجزا لکتورپ INSURE ماجنا م ي دوش ا اذل . ي هعلاطم ن فدهاب اقم ي هس عضو ي ت اه ي ندب ي عضو رب رمد و زاب قاط ي سفنت ت ي هـب لاتـبم سراـن نادازون ردنس د م ي سفنت سرتس ي لکتورپ اب نامرد تحت داح INSURE ماجنا درگ ...

متن کامل

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

متن کامل

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

متن کامل

عوارض ناشی از تزریق ایمونوگلوبولین وریدی در بیماران با نقص ایمنی اولیه

Background and Purpose: Intravenous immunoglobulin is used for primary immunodeficiency disorders. There have been some reports that intravenous immunoglobulin causes side effects. The aim of this study was to investigate intravenous immunoglobulin side effects in immunodeficiency patients. Materials and Methods: The study utilized the data of 29 primary immunodeficiency patients that were...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
توانبخشی

جلد ۴، شماره ۳، صفحات ۷-۱۲

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023